Podróż do muzyki
Podróż Pianisty
Kompleksowy program nauczania gry na fortepianie dla szkół
5
Kursy progresywne
109
Poziomy strukturalne
40+
Aktualizacje wersji
Przekształć edukację muzyczną w swojej szkole
"Podróż Pianisty" to starannie opracowany program edukacyjny, zaprojektowany, aby prowadzić uczniów od zupełnych początkujących do pewnych siebie pianistów na poziomie przedśredniozaawansowanym.
Nasz program nauczania jest zgodny ze standardami edukacji muzycznej i oferuje uporządkowane, angażujące podejście, które stopniowo rozwija umiejętności, zapewniając sukces uczniów przy jednoczesnym efektywnym wykorzystaniu czasu lekcyjnego.
Kurs 1: Podstawy gry prawą ręką
Studenci rozpoczynają swoją muzyczną podróż od opanowania podstawowych technik prawej ręki. Zaczynając od pojedynczych dźwięków i przechodząc do bardziej złożonych rytmów oraz pozycji palców, ten kurs buduje niezbędne umiejętności, które będą stanowić fundament dla całej przyszłej nauki gry na pianinie. Studenci rozwiną płynność czytania nut, świadomość rytmu oraz prawidłowe ustawienie palców.
Niech muzyka zacznie grać! Poziom 1
Uczniowie grają swoją pierwszą melodię, koncentrując się na dźwięku C środkowym prawą ręką, używając półnut (2 uderzenia każda). Ten podstawowy poziom ustanawia właściwe tempo, gdy uczniowie uczą się trzymać każdą nutę przez cały jej czas trwania, zanim przejdą do następnej nuty.
Wprowadzenie do ćwierćnut Poziom 2
Budując na półnutach, uczniowie teraz wprowadzają ćwierćnuty (każda o wartości 1 uderzenia). Wprowadza to pojęcie kontrastu długości dźwięków — dźwięki długie versus dźwięki krótkie — co jest podstawową umiejętnością rozwoju rytmicznego.
Odkrywanie taktów i linii taktowych Poziom 3
Uczniowie uczą się o taktach i kreskach taktowych jako elementach organizacyjnych w muzyce. Ten poziom koncentruje się na grze melodii z naprzemiennymi wzorami półnut i ćwierćnut w ramach ustrukturyzowanych taktów, rozwijając poczucie organizacji muzycznej.
Przedstawiamy Muzyczną Ciszę Poziom 4
Uczniowie odkrywają, że cisza jest istotnym elementem muzyki poprzez całkowite pauzy (pauzy taktu). Te pauzy, trwające cały takt, uczą uczniów, że wyraz muzyczny obejmuje zarówno dźwięk, jak i celową ciszę.
Dalsza praktyka odpoczynku Poziom 5
Kontynuując z pauzami całotaktowymi, uczniowie na przemian wykonują kombinacje ćwierćnut i półnut z okresami ciszy, rozwijając swoje wyczucie rytmu i przygotowanie do nadchodzących fraz muzycznych.
Ćwierćpauzy Poziom 6
Studenci uczą się pauz ćwierćnutowych, które trwają jedną nutę. Wprowadza to pojęcie krótszych ciszy w ramach fraz muzycznych, zwiększając precyzję rytmiczną i ekspresję.
Dodawanie nuty D Poziom 7
Rozszerzając zakres poza środkowe C, uczniowie uczą się teraz grać d używając palca wskazującego (palec 2) prawej ręki, rozpoczynając proces rozwoju pozycji ręki.
Łączenie C i D Poziom 8
Studenci ćwiczą zarówno dźwięki C, jak i D w kombinacjach rytmów ćwierćnutowych i półnutowych, rozwijając niezależność palców między palcami 1 i 2.
Wzory rosnące i malejące Poziom 9
Studenci ćwiczą dźwięki C i D w wzorach rosnących i malejących, wzmacniając przestrzenną relację między tymi sąsiadującymi nutami zarówno na klawiaturze, jak i na pięciolinii.
Kroki i Powtórzenia Poziom 10
Studenci koncentrują się na dwóch podstawowych ruchach melodycznych: krokach (przechodzeniu z jednej nuty do sąsiedniej) oraz powtórzeniach (graniu tej samej nuty wielokrotnie z rzędu).
Dalsze ćwiczenia z krokami i powtórzeniami Poziom 11
Kontynuowanie ćwiczeń C i D w różnych kombinacjach, utrwalając zrozumienie kroków i powtórzeń jako podstawowych elementów budujących melodię.
Przedstawiamy E Note Poziom 12
Studenci dodają E do swojego repertuaru, używając palca 3 (palca środkowego), rozszerzając pozycję ręki, aby objąć trzy kolejne białe klawisze.
Wzory wznoszące i opadające z trzema nutami Poziom 13
Łącząc rytmy ćwierćnutowe i półnutowe C, D i E, uczniowie ćwiczą wzory wznoszące się i opadające na trzech dźwiękach, rozwijając płynniejsze przejścia palców.
Sprzedawca Róż Poziom 14
Melodyjne zastosowanie dźwięków C, D i E z różnorodnymi rytmami, krokami i powtórzeniami, dające uczniom pierwsze doświadczenie z utworem o charakterze i nazwie.
Fale Poziom 15
Studenci grają melodyjny wzór, który wznosi się i opada niczym fale oceanu, łącząc muzykę z zjawiskami przyrody i rozwijając ekspresywną grę.
Powtarzające się wzory z trzema nutami Poziom 16
Uczniowie ćwiczą powtarzające się wzory dźwięków C, D i E, na przemian z ćwierćnutowymi pauzami, rozwijając precyzję rytmiczną i pamięć palców.
The Tiny Tune Poziom 17
Krótka, angażująca melodia, która eksploruje kreatywne sposoby łączenia dźwięków C, D i E, budując wyraz muzyczny poprzez proste elementy.
Półpauza Poziom 18
Studenci uczą się pauzy półnutowej (2 uderzenia ciszy), uzupełniając swoje zrozumienie związku między długościami nut i pauz.
Przedstawiamy Musical Skips Poziom 19
Studenci ćwiczą skakanie z C do E, pomijając D, wprowadzając pojęcie przeskoków obok kroków i powtórzeń jako podstawowych ruchów melodycznych.
Spacer po dżungli Poziom 20
Charakterystyczny utwór, który zawiera półpauzy z dźwiękami C, D i E w zróżnicowanych wzorach rytmicznych, rozwijając umiejętności przewidywania i przygotowania.
Cha Cha Cha Poziom 21
Rytmiczny utwór o cechach tanecznych, który konsoliduje trzynutowe melodie uczniów z charakterystycznym, angażującym charakterem.
Dodawanie nuty F Poziom 22
Studenci dodają F, używając palca 4 (palca serdecznego), rozszerzając pozycję ręki na cztery kolejne białe klawisze i rozwijając siłę czwartego palca.
Pan Whithers Poziom 23
Zainspirowana "Lean on Me", ta melodia wykorzystuje wszystkie cztery nuty (C do F) palcami 1-4, stosując nowe umiejętności w rozpoznawalnym kontekście muzycznym.
Skoki C do F Poziom 24
Uczniowie ćwiczą większy interwał między C a F, rozwijając umiejętność precyzyjnego przemieszczania się między pozycjami kciuka a palca serdecznego.
G nuta i całe nuty Poziom 25
Studenci dodają dźwięk G używając palca 5 (mały palec), kończąc pięciodźwiękową skalę (pentaskalę). Uczą się także całych nut, które trwają 4 uderzenia — jest to najdłuższa figura rytmiczna.
Znak powtórzenia Poziom 26
Studenci uczą się podążać za znakami powtórzenia, grając całą melodię dwukrotnie i rozwijając świadomość elementów strukturalnych w muzyce.
Zrozumienie metrum Poziom 27
Studenci uczą się o metrum jako "przepisie" na liczenie taktów, ze szczególnym uwzględnieniem metrum 4/4 (cztery uderzenia na takt, ćwierćnuta otrzymuje jedno uderzenie).
Oda do radości Poziom 28
Studenci grają uproszczoną wersję słynnej melodii Beethovena, łącząc swoje rozwijające się umiejętności z repertuarem klasycznym i dziedzictwem muzycznym.
Zaawansowane pomijanie nut Poziom 29
Studenci ćwiczą różne wzory pomijania nut (E do G, D do F, C do E), ze szczególnym uwzględnieniem mniej wygodnego przejścia z D do F przy użyciu palców 2 i 4.
Mary miała małego baranka Poziom 30
Uczniowie grają tę znaną kołysankę, łącząc swoje umiejętności techniczne z dobrze znaną melodią o historycznym i kulturowym znaczeniu.
Piąty Interwał Poziom 31
Studenci uczą się o interwałach jako odległości między dźwiękami, koncentrując się na interwale kwinty (C do G) oraz jego znaczeniu w teorii muzyki i kompozycji.
Krawat Poziom 32
Studenci uczą się, jak łącznik łączy dwie nuty o tej samej wysokości dźwięku, tworząc pojedynczy, przedłużony dźwięk o łącznym czasie trwania, dodając subtelności ich rytmicznej ekspresji.
Kurs 2: Rozszerzanie technik prawej ręki
Uczniowie wychodzą poza podstawową pozycję pięciu palców, aby odkrywać większy zakres klawiatury poprzez kluczowe techniki przekraczania. Ten kurs rozwija niezależność palców, koordynację rąk oraz umiejętność płynnego poruszania się po klawiaturze. Uczniowie opanują pełną skalę C-dur, budując zręczność i technikę, które przygotują ich do bardziej zaawansowanego repertuaru.
Wprowadzenie do Przekraczania Kciuka Poziom 33
Studenci uczą się podstawowej techniki przekraczania kciuka (palec 1) pod dłonią, aby sięgnąć do dźwięku F, wykraczając poza podstawową pozycję pięciu palców. Przy powrocie palec 3 przekracza kciuk, aby zagrać E, rozwijając podstawowy ruch do gry gam.
Przekładanie kciuka z rytmiczną wariacją Poziom 34
Studenci ćwiczą te same ruchy krzyżowe do przodu i do tyłu z różnymi rytmami. Pauza w takcie zapewnia czas na przygotowanie do ruchu krzyżowego do tyłu, rozwijając umiejętności przewidywania niezbędne do płynnej gry.
Ćwiczenie ciągłego przechodzenia Poziom 35
Opierając się na poprzednich poziomach, uczniowie teraz ćwiczą ruchy przejściowe bez pauzy, co wymaga większej niezależności palców i koordynacji dla płynnych przejść między pozycjami rąk.
Rozszerzony zakres z nutą G Poziom 36
Po przejściu do F kciukiem, uczniowie kontynuują teraz wspinaczkę do G palcem 2, co wymaga przesunięcia całej pozycji ręki do przodu po przejściu kciuka — kluczowa technika dla płynności w grze gam.
Skala C do G z rytmicznymi wzorami Poziom 37
Studenci ćwiczą skalę od C do G z różnorodnymi rytmami, utrwalając połączone ruchy przekładania kciuka i zmiany pozycji ręki w różnych kontekstach muzycznych.
Rozszerzenie do Notatki Poziom 38
Wspinaczka kontynuuje się teraz do A (grane palcem 3), dalej zwiększając zasięg ręki na klawiaturze i wymagając bardziej zaawansowanej koordynacji po przekroczeniu kciuka.
Ćwiczenie skali C do A Poziom 39
Studenci ćwiczą rozszerzoną skalę od C do A w rytmach ćwierćnut i półnut, rozwijając większą płynność w dłuższych wzorcach wznoszących się i opadających.
Dodawanie nuty B Poziom 40
Studenci teraz sięgają do dźwięku B palcem 4, kończąc siedmiodźwiękową sekwencję gamy C-dur i wymagając bardziej rozległego ruchu ręki po przekroczeniu kciuka.
Ćwiczenia gamy C do B Poziom 41
Dalsze ćwiczenie siedmiotonowej skali (od C do B), rozwijające płynniejsze przejścia i pewniejsze ruchy przechodzące w obu kierunkach.
Zaawansowane ćwiczenia gam Poziom 42
Studenci stosują swoje techniki przejść w kontekście melodycznym od C do B, strategicznie używając pauz, aby przygotować się do ruchów przejściowych w obu kierunkach.
Pełna skala C-dur Poziom 43
Uczniowie osiągają ostatni etap, grając od środkowego C do oktawy C powyżej (granej palcem 5), kończąc pełną skalę C-dur i doświadczając satysfakcji z rozstrzygnięcia oktawy.
Skala z rytmiczną wariacją Poziom 44
Studenci ćwiczą pełną gamę C-dur z różnorodnymi rytmami, rozwijając elastyczność i ekspresję muzyczną w ramach technicznego opanowania gry gam.
Klasyczny format skali Poziom 45
Studenci uczą się tradycyjnego podejścia do grania gam w równych ćwierćnutach, co przygotowuje ich do standardowych metod ćwiczenia gam stosowanych w klasycznym szkoleniu fortepianowym.
Kurs 3: Rozwój lewej ręki
Ten kurs przenosi uwagę na często zaniedbywaną lewą rękę, rozwijając jej niezależność i kontrolę. Uczniowie są wprowadzani do czytania klucza basowego i stopniowo budują repertuar nut, rytmów i technik specyficznych dla gry lewą ręką. Poprzez starannie zaplanowane ćwiczenia i angażujące melodie, uczniowie rozwijają równą sprawność obu rąk, przygotowując się do gry obiema rękami.
Wprowadzenie do klucza basowego Poziom 46
Uczniowie zaczynają czytać i grać w kluczu basowym z różnorodnymi wzorami rytmicznymi, ustanawiając podstawę do gry lewą ręką. Wprowadza to pojęcie klucza jako punktu odniesienia do czytania nut.
Środkowe C w kluczu basowym z pauzami Poziom 47
Studenci ćwiczą dźwięk środkowego C w kontekście klucza basowego, na przemian z pauzami całotaktowymi i półtaktowymi, aby rozwijać wyczucie rytmu i przygotowanie lewej ręki.
Dodawanie B w kluczu basowym Poziom 48
Studenci uczą się grać dźwięk B (o pół tonu poniżej środkowego C) w kluczu basowym, zaczynając rozwijać świadomość przestrzenną specyficzną dla ruchu lewej ręki.
Środkowe C w kontekście klucza basowego Poziom 49
Uczniowie utrwalają swoje rozumienie dźwięku środkowego C z perspektywy klucza basowego, ustanawiając ten kluczowy punkt odniesienia dla obu rąk.
Echa Carmina Burana Poziom 50
Rytmiczne ćwiczenie inspirowane słynną kompozycją Carla Orffa, wykorzystujące powtórzenia dźwięków B i C w celu rozwijania zręczności lewej ręki oraz łączenia z repertuarem klasycznym.
Wzory kroków B-C Poziom 51
Studenci ćwiczą wchodzenie i schodzenie między dźwiękami B i C palcami 2 i 1, ustanawiając podstawowe wzorce ruchu palców lewej ręki.
Dodawanie A w kluczu basowym Poziom 52
Studenci uczą się grać A palcem 3, rozszerzając pozycję lewej ręki do trzech dźwięków oraz rozwijając siłę i niezależność trzeciego palca.
Powtarzające się wzory nut Poziom 53
Uczniowie ćwiczą wzorce powtarzających się nut, poruszając się w górę i w dół między A, B i C, aby rozwijać płynne przejścia w lewej ręce.
Ćwiczenie kroków A-B-C Poziom 54
Dalsze ćwiczenia z sekwencją trzech nut, wzmacniające wzorce palcowania i relacje między nutami w lewej ręce.
Wzory palców w parach Poziom 55
Studenci ćwiczą kombinacje palców (C-B palcami 1-2, A-B palcami 3-2), rozwijając niezależność palców specyficzną dla gry lewą ręką.
Carol of the Bells Poziom 56
Wciągające ćwiczenie inspirowane słynną kolędą, zawierające przeskoki od dźwięku C do A (palce 1-3), rozwijające koordynację palców w kontekście muzycznym.
Konsolidacja z A-B-C Poziom 57
Ostatnie ćwiczenie wykorzystujące tylko A, B i C z różnorodnymi rytmami i pauzami, zapewniające gruntowne opanowanie przed przejściem do kolejnych nut.
Dodawanie G w kluczu basowym Poziom 58
Studenci uczą się G czwartym palcem (palcem serdecznym), rozszerzając zakres lewej ręki do czterech kolejnych dźwięków i rozwijając siłę czwartego palca.
Krople deszczu Poziom 59
Ćwiczenie muzyczne przywołujące spadające krople deszczu, pomagające uczniom zlokalizować dźwięk G w czwartej przestrzeni klucza basowego, tworząc jednocześnie angażujący obraz dźwiękowy.
Ćwiczenie czwartej interwału Poziom 60
Uczniowie ćwiczą skoki z C do G, rozwijając biegłość w interwale czwartej oraz wzmacniając połączenia między palcami 1 i 4.
Klasyczne wzorce kadencji Poziom 61
Studenci doświadczają, jak melodia zazwyczaj kończy się interwałem kwarty od G do C, wprowadzając ich do typowych wzorców kadencyjnych w muzyce klasycznej.
Dodawanie F w kluczu basowym Poziom 62
Uczniowie uczą się F z palcem 5 (małym palcem), tworząc pięciopalczastą pozycję w lewej ręce, która odzwierciedla ich podstawę prawej ręki.
Kolejka Górska Poziom 63
Wciągająca melodia inspirowana ruchem kolejki górskiej, wykorzystująca wszystkie pięć palców lewej ręki (F-G-A-B-C) w wznoszących się i opadających wzorach, które naśladują ekscytujące wzloty i upadki.
W moim bucie jest wąż Poziom 64
Zabawna melodia inspirowana ikonicznym zwrotem z Toy Story, rozwijająca zręczność lewej ręki poprzez wijące się wzory wymagające szybkich ruchów palców i precyzyjnego wyczucia czasu.
Rafting Poziom 65
Studenci grają różne trzynutowe kombinacje, używając sąsiednich dźwięków na wszystkich pięciu palcach (F-G-A-B-C), rozwijając wszechstronność gry lewą ręką poprzez zróżnicowane wzory palcowania.
Kurs 4: Koordynacja obu rąk i podstawowa harmonia
Ten przełomowy kurs wprowadza uczniów w koordynację i niezależność wymaganą do gry obiema rękami. Zaczynając od prostych ćwiczeń koordynacyjnych i stopniowo przechodząc do bardziej złożonych układów, uczniowie rozwijają umiejętność jednoczesnego grania różnych rytmów i nut w każdej ręce. Kurs wprowadza nowe wzory rytmiczne, krzyżyki i bemole oraz koncepcje harmoniczne, jednocześnie wykorzystując znane melodie, które motywują uczniów na tym wymagającym, ale satysfakcjonującym etapie.
Pierwsze kroki z dwiema rękami Poziom 66
Studenci doświadczają gry obiema rękami jednocześnie po raz pierwszy, czytając zarówno z klucza wiolinowego, jak i basowego, oraz rozwijając podstawową umiejętność dzielenia uwagi między ręce.
Wzory rosnące i malejące Poziom 67
Studenci grają melodię używając trzech nut w każdej ręce (C-D-E w prawej ręce, A-B-C w lewej ręce), ćwicząc skoordynowane ruchy w górę i w dół, dzieląc środkowe C między rękami.
Wzory czterodźwiękowe Poziom 68
Rozszerzając do czterech nut w każdej ręce (C-D-E-F w prawej, G-A-B-C w lewej), uczniowie rozwijają większą niezależność rąk, jednocześnie utrzymując koordynację w ruchu równoległym.
Skakanie po skałach Poziom 69
Kontynuując z czterodźwiękowymi wzorcami w każdej ręce, to ćwiczenie wykorzystuje bardziej zróżnicowane rytmy i ruchy, aby rozwijać płynność i pewność w grze obiema rękami.
Koordynacja Ręka w Rękę Poziom 70
Uczniowie ćwiczą skakanie między dłońmi, na przemian grając nuty G prawą i lewą ręką, rozwijając umiejętność płynnego przenoszenia uwagi między dłońmi — kluczową umiejętność do bardziej zaawansowanej gry.
Dzwony Zegarowe Poziom 71
Utwór muzyczny inspirowany dźwiękami dzwonów brytyjskiej wieży zegarowej, pomagający uczniom rozwijać poczucie stałego rytmu i koordynacji rąk w kontekście kulturowo istotnym.
Echa króla Wacława Poziom 72
Zainspirowany słynną kolędą, utwór ten zawiera znaki powtórzenia i rozwija umiejętność uczniów utrzymania linii melodii przy jednoczesnej koordynacji obu rąk.
Stary MacDonald Poziom 73
Uczniowie stosują rozwijające się umiejętności do tej znanej piosenki ludowej, używając znaków powtórzenia i koordynując obie ręce, aby stworzyć pełną, rozpoznawalną melodię.
Wprowadzenie do ósemek Poziom 74
Studenci uczą się ósemek — podziałów ćwierćnut, które tworzą dwukrotnie szybsze tempo — rozwijając precyzję rytmiczną i zręczność palców poprzez szybsze wartości nut.
Dwa Ptaki Poziom 75
Uczniowie ćwiczą ósemki w rosnących wzorach krokowych, używając palców 1-2 i 2-3, rozwijając szybsze ruchy palców potrzebne do bardziej zaawansowanego repertuaru.
Symfonia Niespodzianka Poziom 76
Studenci grają uproszczoną wersję słynnej symfonii Haydna, używając rytmów ósemkowych, łącząc swoje rozwijające się umiejętności z klasycznymi arcydziełami.
Migocząca Migocząca Mała Gwiazdeczka Poziom 77
Ta powszechnie rozpoznawalna melodia zawiera wzory ósemkowe rozpoczynające się lewą ręką, co wymaga od uczniów prowadzenia nie-dominującą ręką — ważna umiejętność dla zrównoważonej gry.
Pomiń do My Lou Poziom 78
Studenci grają tę tradycyjną amerykańską pieśń ludową z 1844 roku, rozwijając świadomość kulturową wraz z umiejętnościami technicznymi w koordynacji obu rąk.
Wprowadzenie do interwałów harmonicznych Poziom 79
Studenci po raz pierwszy grają dwie nuty jednocześnie (C lewą ręką, G prawą), doświadczając harmonii poprzez pionowo ułożone nuty i rozwijając świadomość dźwięków uzupełniających się.
Przeskakiwanie kałuż Poziom 80
Uczniowie ćwiczą grę jednoczesnych dźwięków między rękami (C-G, G-D), utrzymując różne rytmy w każdej ręce — półnutę w lewej i powtarzające się ćwierćnuty w prawej.
Technika podtrzymanego basu Poziom 81
Uczniowie odkrywają przyjemne kombinacje dźwięków (C-G, B-G, A-F, C-E) podczas ćwiczenia techniki trzymania długich nut lewą ręką przez 3 uderzenia, podczas gdy prawa ręka gra 3 powtórzenia ćwierćnut.
Dzwonki Poziom 82
Uczniowie grają tę ukochaną świąteczną klasykę z 1857 roku, z zaleceniem, aby najpierw ćwiczyć ręce osobno, zanim połączą je razem — wprowadzając ważną strategię ćwiczeń dla bardziej skomplikowanych utworów.
Wprowadzenie do ostrych narzędzi Poziom 83
Studenci uczą się o krzyżykach (♯), które podwyższają dźwięk o pół tonu, grając F# palcem 4 i rozwijając świadomość różnicy między znakami chromatycznymi w taktach a znakami tonacji.
Pozycja D Poziom 84
Uczniowie przesuwają prawą rękę do pozycji D (palec 1 na D) po raz pierwszy, włączając F# palcem 3, rozwijając umiejętność dostosowywania wzorców pięciopalczastych do różnych pozycji startowych na klawiaturze.
Wydmy Poziom 85
Studenci kontynuują ćwiczenia w pozycji D, w tym F# dla palca 3 i rozszerzając do A dla palca 5, rozwijając zdolność adaptacji do nowych pozycji dłoni oraz przypadkową świadomość.
Wprowadzenie do znaków tonacji Poziom 86
Uczniowie uczą się, jak tonacje upraszczają czytanie muzyki, grupując krzyżyki w jednym miejscu na początku każdego systemu, między kluczem a metrum, co zmniejsza powtarzające się zapisy.
Ćwiczenie tonacji klucza Poziom 87
Studenci utrwalają swoje zrozumienie, że nawet gdy symbol ♯ nie pojawia się obok poszczególnych nut F, znak tonacji wskazuje, że F powinno być grane jako F# przez cały utwór.
Skala G-dur Poziom 88
Uczniowie grają gamę G-dur od niskiego G do wysokiego G i z powrotem, używając obu rąk, uwzględniając F# zgodnie z oznaczeniem tonacji i doświadczając swojej pierwszej gamy poza C-dur.
Kurs 5: Ekspresja muzyczna i zmiany pozycji rąk
Ostatni kurs programu wykracza poza techniczną realizację, koncentrując się na interpretacji muzycznej i ekspresji. Studenci uczą się przekazywać emocje poprzez dynamikę, artykulację i frazowanie, jednocześnie opanowując bardziej złożone pozycje rąk i koordynację. Kurs wprowadza ważne pojęcia muzyczne, takie jak gra legato i staccato, bemole, harmonie triadowe oraz nowe wyzwania rytmiczne, kończąc się wykonaniem rozpoznawalnych, wieloczęściowych kompozycji, które ukazują ich wszechstronny rozwój muzyczny.
Pozycja C lewą ręką Poziom 89
Uczniowie przesuwają lewą rękę o oktawę w dół do pozycji C (palec 5 na C), grając te same dźwięki co prawa ręka, ale o oktawę niżej, rozwijając niezależność między pozycjami rąk i poszerzając zakres klawiatury.
Wzory echa Poziom 90
Prawa ręka gra pierwsza, po niej lewa ręka powtarza te same dźwięki, rozwijając umiejętność odtwarzania wzorców w różnych rejestrach, jednocześnie nawigując różne numery palców dla tych samych nazw dźwięków.
Rozpoznawanie nut Niezależność Poziom 91
Studenci rozwijają rozpoznawanie nut niezależnie od numerów palców, przygotowując się na różnorodność pozycji rąk, które napotkają, gdy ręce będą dalej eksplorować klawiaturę.
Wzory w stylu arpeggio Poziom 92
Uczniowie ćwiczą wzór C-E-C-E-G obiema rękami, rozwijając umiejętność grania arpeggiów, które stanowią podstawę wielu wzorów akompaniamentu.
Wprowadzenie do Legato Poziom 93
Studenci uczą się gry legato (oznaczonej zakrzywionymi liniami nad grupami nut), rozwijając technikę płynnego łączenia dźwięków bez przerw dla ekspresyjnego, płynnego brzmienia. Spotykają się również z E♭ na przemian z E naturalnym, wprowadzając chromatyczną różnorodność.
Fraza muzyczna Poziom 94
Studenci uczą się rozpoznawać frazy muzyczne jako wskaźniki fraz muzycznych — podstawowych elementów muzyki porównywalnych do zdań w języku — rozwijając bardziej uporządkowane podejście do interpretacji muzycznej.
Księżyc Poziom 95
Uczniowie grają melodię, w której lewa ręka wprowadza triadę C-E-G (używając palców 5-3-1), jednocześnie rozwijając technikę legato i świadomość frazy poprzez staranną uwagę na wskaźniki zakrzywionej linii.
Wprowadzenie do mieszkań Poziom 96
Uczniowie uczą się o bemolach (♭), które obniżają dźwięk o pół tonu, grając E♭ palcem 3 i rozwijając świadomość, jak znaki chromatyczne wpływają na wszystkie dźwięki o tej samej nazwie w takcie.
Kamień Czarodzieja Poziom 97
Studenci kontynuują ćwiczenie dźwięku E♭, jednocześnie rozszerzając pozycję prawej ręki poprzez przecięcie palca 2 nad palcem 1, aby zagrać niższe B, rozwijając techniki rozszerzania ręki z ruchami krzyżowymi w obu kierunkach.
Interwały kwinty melodycznej Poziom 98
Uczniowie grają interwały kwinty (obejmujące 5 dźwięków, np. C-G) melodycznie (jeden po drugim), rozwijając świadomość przestrzenną na większych odległościach na klawiaturze, jednocześnie utrwalając pozycje nut na pięciolinii.
Interwały harmonicznej kwinty Poziom 99
Budując na poprzednim poziomie, uczniowie teraz grają interwały kwinty harmonicznie (jednocześnie), rozwijając umiejętność tworzenia sonorów pionowych, które stanowią podstawę rozumienia harmonii.
Indyjskie bębny Poziom 100
Uczniowie grają utwór, w którym lewa ręka zapewnia akompaniament z interwałami harmonicznymi, podczas gdy prawa ręka prowadzi melodię, rozwijając podstawową fakturę melodii i akompaniamentu, która charakteryzuje wiele literatury fortepianowej.
Piosenka Osła Poziom 101
W tym charakterystycznym utworze naśladującym osiołkowe rżenie, uczniowie wykorzystują swoją wiedzę o frazowaniu, legato i interwałach harmonicznych, zwracając szczególną uwagę na przerwanie legato między frazami, aby wyraźnie artykułować struktury muzyczne.
Wprowadzenie do Dynamics Poziom 102
Studenci uczą się o dynamice — zmiennych poziomach głośności w muzyce — ze szczególnym uwzględnieniem forte (F: graj głośno) i piano (P: graj cicho), dodając wyraz emocjonalny do swojej technicznej gry.
Impreza Interwałowa Poziom 103
Studenci kontynuują ćwiczenia z dynamiki, jednocześnie poznając historyczny fortepian — wczesną wersję nowoczesnego fortepianu nazwaną tak ze względu na zdolność do grania zarówno głośno, jak i cicho, w przeciwieństwie do wcześniejszych instrumentów klawiszowych.
Wprowadzenie do Staccato Poziom 104
Studenci uczą się techniki staccato (oznaczonej kropkami nad/pod główkami nut), rozwijając umiejętność szybkiego i ostrego grania nut, tworząc dźwięk oderwany, artykułowany, który kontrastuje z grą legato.
Ba Ba Vita Lamm Poziom 105
W tej tradycyjnej szwedzkiej kołysance uczniowie łączą dynamikę, staccato, legato, frazowanie oraz techniki przekładania palców, aby stworzyć muzycznie ekspresyjne wykonanie o zróżnicowanej artykulacji i charakterze.
Gdy Święci Wchodzą Maszerując Poziom 106
Studenci grają ten słynny nowoorleański hymn gospel lewą ręką, zapewniając harmoniczne akompaniamenty interwałowe (C-E, F-G, C-F), podczas gdy prawa ręka prowadzi melodię, rozwijając świadomość tekstury w kulturowo istotnym utworze.
Rytm półtora taktu Poziom 107
Uczniowie uczą się łączyć ćwierćnutę z ósemką za pomocą wiązań, tworząc czas trwania półtora uderzenia, oraz rozwijają umiejętność utrzymania precyzyjnego rytmu podczas kontynuacji po nucie związaną.
Technika Przekraczania Rąk Poziom 108
Studenci ćwiczą rytm półtora taktu, ucząc się przekładać lewą rękę nad prawą, aby zagrać wysokie C, a następnie wrócić do pierwotnej pozycji, rozwijając koordynację do bardziej zaawansowanej choreografii klawiatury.
Przyozdóbcie sale Poziom 109
W tej tradycyjnej walijskiej kolędzie bożonarodzeniowej z XVI wieku uczniowie integrują wszystkie elementy, których się nauczyli — dynamikę, frazowanie, legato, staccato oraz rozszerzenia pozycji rąk — tworząc świąteczne, ekspresyjne wykonanie, które ukazuje ich wszechstronny rozwój umiejętności.
Korzyści edukacyjne
Strukturalna progresja nauki
Nasz starannie uporządkowany program nauczania zapewnia, że uczniowie opanują podstawowe umiejętności, zanim przejdą do bardziej złożonych koncepcji, minimalizując frustrację i maksymalizując sukces. Każdy poziom celowo opiera się na wcześniejszej wiedzy, tworząc pewnych siebie, zdolnych młodych pianistów.
Kompleksowy rozwój muzyczny
Poza samym nauczaniem nut i rytmów, "The Pianist's Journey" rozwija pełne muzykalność poprzez zintegrowaną naukę teorii muzyki, techniki, czytania z nut oraz ekspresyjnej gry — wszystko zgodne z krajowymi standardami edukacji muzycznej.
Pedagogika oparta na dowodach
Nasz program wykorzystuje zasady uczenia się poznawczego, techniki rozwijania pamięci mięśniowej oraz psychologię motywacji, aby zoptymalizować efektywność nauki i zaangażowanie uczniów, co skutkuje szybszym postępem i wyższymi wskaźnikami zapamiętywania.
Inkluzywne podejście do nauczania
Zaprojaktowany tak, aby uwzględniać różnorodne style i zdolności uczenia się, nasz program oferuje wiele podejść do każdego zagadnienia, zapewniając, że każdy uczeń może odnieść sukces niezależnie od swojego pochodzenia czy wcześniejszego doświadczenia muzycznego.
Kontekst kulturowy i historyczny
W całym programie nauczania uczniowie spotykają się z muzyką z różnych tradycji i okresów historycznych, rozwijając świadomość kulturową i doceniając bogate dziedzictwo muzyki, jednocześnie budując różnorodny repertuar.
Zastosowanie w rzeczywistości
Poprzez włączenie rozpoznawalnych melodii i zachęcanie do twórczej ekspresji, program łączy abstrakcyjne koncepcje muzyczne ze znaczącymi doświadczeniami, motywując uczniów i pokazując, jak muzyka jest istotna w ich życiu.
Przeżyj „Podróż Pianisty” ZA DARMO w Twojej szkole!
Zobacz, jak ten angażujący program nauczania może odmienić Twoją klasę. Obecnie zapraszamy szkoły do udziału w naszym fantastycznym, BEZPŁATNYM programie pilotażowym.
Dowiedz się więcej o BEZPŁATNYM programie pilotażowym